کد مطلب:140569 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123
اظهار ندامت نمودن یزید پلید از کردار زشت خود
مرحوم طریحی در منتخب می نویسد:
چون یزید به حسب ظاهر از كردار زشت خود دست كشید در آشكار و خلوت اظهار ندامت می كرد و می گفت: مالی و للحسین مرا با حسین چكار بود
همینكه صبح شد اسیران را از خرابه به منزل خویش طلبید اظهار ندامت نمود و معذرت خواست و گفت اكنون بگوئید ببینم كدام یك از این دو در نزد شما پسندیده است ماندن در شام یا مراجعت به مدینه اینجا بمانید كمال مواظبت را درباره ی شما خواهم نمود به مدینه بروید عطا و جایزه ی گرانبها به شما خواهم داد و عیال ویلان سلطان شهیدان به گریه درآمدند علیا مكرمه زینب خاتون علیهاالسلام كه از بزرگ حرم بود فرمود ای یزید خواهش ما یك مشت زن اسیر آنست كه اولا اذن بدهی تا چند روز برای سید و آقای خود گریه و ناله كنیم زیرا ما را نگذاشته كه برای شهیدان خود گریه كنیم و عزای آنها را بر سرپا نمائیم این داغ در دل خواهرها و مادرها و دخترها مانده نحب اولا ان ننوح علی الحسین علیه السلام یزید قبول كرد و اجازت داد ثم اخلیت لهن الحجر و البیوت فی دمشق پس یزید حكم كرد خانه ها و حجره ها از برای ایشان خالی كردند آن برادر كشته ها و جوان مرده ها را منزل دادند و نیز اسباب عزاداری فراهم كردند زنان هاشمی و قریشی كه در شام بودند شنیدند كه اهل بیت به عزاداری مشغولند و یزید ممانعت ندارد لهذا آنچه زن از محبان بود لباسهای سیاه پوشیدند به هیئت اجتماع به منزل آن عزاداران غریب می آمدند و نوحه گری می نمودند و لم یبق هاشمیة و لا قریشیة الا و لبست السواد علی الحسین و ندبوه علی ما نقل سبعة ایام مدت هفت روز در شام عزای امام علیه السلام برپا بود و مرثیه خوان علیا مكرمه زینب خاتون و ام كلثوم سلام الله علیها و سكینه خاتون علیهاالسلام بود چنانچه مرحوم مجلسی علیه الرحمه در بحار مرثیه علیا مكرمه را كه در شام خوانده بود نقل می نماید
چون یزید به حسب ظاهر از كردار زشت خود دست كشید در آشكار و خلوت اظهار ندامت می كرد و می گفت: مالی و للحسین مرا با حسین چكار بود
همینكه صبح شد اسیران را از خرابه به منزل خویش طلبید اظهار ندامت نمود و معذرت خواست و گفت اكنون بگوئید ببینم كدام یك از این دو در نزد شما پسندیده است ماندن در شام یا مراجعت به مدینه اینجا بمانید كمال مواظبت را درباره ی شما خواهم نمود به مدینه بروید عطا و جایزه ی گرانبها به شما خواهم داد و عیال ویلان سلطان شهیدان به گریه درآمدند علیا مكرمه زینب خاتون علیهاالسلام كه از بزرگ حرم بود فرمود ای یزید خواهش ما یك مشت زن اسیر آنست كه اولا اذن بدهی تا چند روز برای سید و آقای خود گریه و ناله كنیم زیرا ما را نگذاشته كه برای شهیدان خود گریه كنیم و عزای آنها را بر سرپا نمائیم این داغ در دل خواهرها و مادرها و دخترها مانده نحب اولا ان ننوح علی الحسین علیه السلام یزید قبول كرد و اجازت داد ثم اخلیت لهن الحجر و البیوت فی دمشق پس یزید حكم كرد خانه ها و حجره ها از برای ایشان خالی كردند آن برادر كشته ها و جوان مرده ها را منزل دادند و نیز اسباب عزاداری فراهم كردند زنان هاشمی و قریشی كه در شام بودند شنیدند كه اهل بیت به عزاداری مشغولند و یزید ممانعت ندارد لهذا آنچه زن از محبان بود لباسهای سیاه پوشیدند به هیئت اجتماع به منزل آن عزاداران غریب می آمدند و نوحه گری می نمودند و لم یبق هاشمیة و لا قریشیة الا و لبست السواد علی الحسین و ندبوه علی ما نقل سبعة ایام مدت هفت روز در شام عزای امام علیه السلام برپا بود و مرثیه خوان علیا مكرمه زینب خاتون و ام كلثوم سلام الله علیها و سكینه خاتون علیهاالسلام بود چنانچه مرحوم مجلسی علیه الرحمه در بحار مرثیه علیا مكرمه را كه در شام خوانده بود نقل می نماید